Alam ko late na masyado ang pag-post ko sa entring ito para sa Litratong Pinoy dangan kasi ‘di ako maka-isip ng maganda larawan para dito maliban sa isang ito.
Pindot dito, pindot doon. Nakasingit ang anak ko minsan sa paggamit ng laptop. Nagpapahinga rin naman ako ano o kaya naman ay nagluluto alam niyo na nanay rin ako bukod sa pagiging blogger. Madami akong na-miss na mga tema nang mga nagdaang linggo, pero ngayon kahit late sige pa rin. Sarado na ata ang tindahan (LP) pero oks lang.
Kay ginhawang gamitin ng mga disposable plastic cups gaya nito. Hindi mo na aalalahanin ang anumang hugasin matapos mong inumin ang masarap na palamig. Kaya lang paano kung tapos mo ng gamitin ang mga cups na ito? Itatapon mo na lang ba? Sana kung ang mga lalagyang ito ay natutunaw o nabubulok wala sana tayong malaking problema sa basura.
Ang mga hibla ng buhok na ito ay sa aking anak na lalaki. Ginupitan namin siya bago sumapit ang kanyang unang kaarawan. Mainit kasi ang panahon at parati siyang nagkakaron ng singaw sa ulo na nagiging sanhi ng kanyang pagiging iritable kaya nagdesisyon kami na gupitin ang kanyang malambot na ‘baby hair’. Heto at naitabi ko pa bilang remembrance. Ang bilis talaga ng panahon heto at binatilyo na ang may-ari ng buhok na yan.
